Σκιάχτρο

Σε φώναζα...

Σε περίμενα μ' απλωμενα τα χέρια

να με λυτρώσεις,

όταν ήρθε η βάρβαρη σιωπή

να με καρφώσει

με τα χέρια τεταμένα στην έκταση,

απέραντης αναζήτησης

και την ψυχή δοσμένη στην έκσταση,

βαθιάς αγάπης...

Απόμεινα σκιάχτρο στην ερημιά,

με σώμα κουρελιασμένο,

κεφάλι τρύπιο

που στάζει πίσσα,

αλκοόλ και νικοτίνη,

για να τρομάζω τα λιμασμένα πουλιά,

να μη σε ραμφίζουν, Δημιουργέ μου...

Σοφία Σφακιανάκη Ξενάκη - Ζώνη Διάπυρων Κύκλων